Als jullie dit lezen ben ik dood

De agent pakt haar bij de schouders, kijkt haar indringend aan en zegt: 'Er is iets heel ergs gebeurd. Koen is overleden. Hij heeft zelfmoord gepleegd.' Met dit bericht begint voor Tamara Baars haar leven na Koen. Op 9 mei 2008 stapte haar broer op 30-jarige leeftijd volslagen onverwacht uit het leven. Ondanks dat Tamara wist dat hij zich niet goed voelde, was die mogelijkheid nooit bij haar opgekomen. Opeens behoort ze tot de groep: nabestaanden van zelfdoding. Over hoe zij als zus dit immense en plotselinge verlies leerde dragen, gaat haar boek. Haar verhaal is een steuntje in de rug voor iedereen die in zijn of haar naaste omgeving te maken heeft met zelfdoding en herkenning zoekt. Daarnaast hoopt Tamara door het delen van haar ervaringen bij te dragen aan het open en onbevooroordeelde gesprek over zelfdoding, depressie en angsten. Tegelijkertijd is het een klein monument voor haar broer; voor wie hij was en wat hij voor haar betekende. Eerder publiceerde Tamara over hetzelfde thema in de NRC Next (september 2015) en Jan Magazine (december 2015). In maart 2017 won zij met haar verhaal over Koen en rouw na zelfdoding de publieksprijs van de debutantenschrijfwedstrijd van online schrijversacademie Editio. Ook was zij genomineerd voor de juryprijs. De juryleden, onder wie Auke Kok en Thomas Verbogt, over haar verhaal: 'Een aangrijpende, zeer persoonlijke tekst. Gedurfd en authentiek.'