Fanny Cloutier Het jaar waarin ik bijna mijn puberteit verpestte

Fanny Cloutier is een 14-jarig meisje uit Montréal wiens leven op zijn kop staat wanneer haar vader onverwacht naar Japan vertrekt voor zijn werk. Ze wordt gedwongen om een jaar te wonen bij haar tante in Sainte-Lorette, een plek die ze niet kent. In plaats van haar gevoelens te uiten, besluit Fanny haar emoties en avonturen vast te leggen in een kleurrijk en creatief dagboek. Haar verhaal is een rollercoaster van emoties, van woede en verdriet tot vriendschap en avontuur, en onthult langzaam een geheim over de dood van haar moeder. Wat dit boek bijzonder maakt, is de vormgeving. Het is niet zomaar een roman, maar een kunstwerk op zich. Met een hardcover met reliëf, kleurrijke illustraties en verschillende lettertypes is het een boek dat je niet alleen leest, maar ook beleeft. Lezers worden uitgenodigd om door de pagina's te bladeren en zich onder te dompelen in Fanny's wereld. Ik heb vaak horen zeggen dat met iets beginnen het moeilijkste in het leven is.- Dus 3-2-1: Start. -Ik heet Fanny Cloutier, ik ben veertien jaar, bijna vijftien, maar nog niet helemaal om eerlijk te zijn en de twee dingen die ik het beste kan zijn tekenen en lijden (ja, lijden) onder de vreemde beslissingen van mijn vader.*** Eh, tegen wie heb ik het eigenlijk? ***Als je dit leest, betekent dat dat mijn dagboek:A) is gevallen in de metro (Ach, ik ga nooit met de metro, dus wat zeg ik nou weer?)?B) Erger. Dat het uit mijn tas is gegleden voor de ingang van school (OMG, zorg dat dat niet zo is).C) Of, internationale ramp, dat jij mijn vader bent.Dit jaar heb ik op een haar na mijn puberteit verpest en ik weet één ding heel zeker: dagboek, zonder jou was het me nooit gelukt.