Hij wilde de maan

Dr. Perry Baird was een opkomend medisch talent op Harvard in de jaren 1920. Hij was zijn tijd ver vooruit toen hij aan het begin van zijn carrière onderzoek deed naar de biochemische oorsprong van manische-depressieve stoornissen. De blik van dr. Baird op deze ziekte was een bijzondere: hij was niet alleen arts en onderzoeker, maar ook patiënt. Baird werd opgenomen en verbleef de rest van zijn leven in instellingen. Toen een hersenbloeding als gevolg van een gedwongen lobotomie hem fataal werd, liet hij een grote stapel incompleet onderzoek achter. En zijn memoires. Vele jaren later stuit Mimi Baird, zijn oudste dochter, op dit unieke manuscript van haar verguisde vader, die het grootste deel van haar jeugd afwezig was en over wie in de familie gezwegen wordt. Met terugwerkende kracht leert Mimi haar vader kennen, zijn manische opwinding en scherpzinnige observaties, zijn humor en zijn race tegen de klok om een remedie te vinden voor de ziekte die zijn leven overnam. Met een tedere verbetenheid probeert zij de losse eindjes die hij achterliet aan elkaar te knopen. Hij wilde de maan is zowel het unieke verslag van een man die met verbazende helderheid en literaire allure zijn eigen ziekte analyseert als het ontroerende verhaal van een dochter die vastberaden is eerherstel te realiseren voor de vader die zij nooit gehad heeft. Mimi Baird komt uit Boston. Ze werkte aan de Harvard Graduate School of Education en verhuisde later naar Woodstock, Vermont, waar ze werkte als officemanager aan het Dartmouth-Hitchcock Medical Center. Mimi heeft twee kinderen en vier kleinkinderen. 'Beste boek van 2015.' THE WASHINGTON POST 'Een thrillerschrijver zou jaloers zijn: dr. Baird is een pure onbetrouwbare verteller; objectief, charmant, geestig, en dan plots een beetje vreemd, en daarna totaal verdwenen, een irrationele vreemdeling achterlatend. De lezer kan de golven van zijn hersenen volgen zoals, in Mimi's woorden, zijn handschrift vervormde: van netjes naar slordig en weer terug.' THE NEW YORK TIMES 'Buitengewoon (...), een opmerkelijk eloquente weergave van een geestesziekte, die doet denken aan Kay Redfield Jamisons An Unquiet Mind en Susanna Kaysens Girl, Interrupted. Perry Baird is zich griezelig bewust van zijn conditie, net als van de onmogelijkheid de symptomen en barbaarse behandelingen te ontwijken. (...) Dr. Baird heeft zijn dochter nooit goed leren kennen - net als haar prestatie dit verhaal te vertellen.' THE WASHINGTON POST