Salvatore

Lucia Vijf jaar geleden tekenden hij en ik een contract. De machtige DeMarco’s waren verslagen. Mijn vader schonk zijn dochter aan de monsters van de Benedetti-familie. Ik deed wat er van me gevraagd werd. Ik zette mijn naam op de stippellijn en tekende daarmee mijn leven weg. Nu is het moment gekomen dat hij me komt claimen. Salvatore Benedetti eist me op. Ik heb gezworen dat ik wraak zou nemen. Ik heb geleerd om hem te haten. Maar op de werkelijkheid heeft niemand me kunnen voorbereiden. Ik verwachtte een monster. Een man die ik kon vernietigen. Maar niets is enkel zwart of wit. Niets is enkel goed of kwaad. Omringd door duisternis, zie ik zijn licht. Salvatore De oorlog is beslecht. Wij hebben gewonnen. De prijs die onze rivaliserende familie moet betalen? Degene die hen het meest dierbaar is. Lucia, de prinses van de DeMarco-familie. Er is geen betere manier om de vijand kapot te maken dan hem afnemen waar hij het meest om geeft. Ik was de jongen die later koning zou zijn. De toekomstige leider van het Benedetti-imperium. Lucia DeMarco was mijn oorlogsbuit. En ik mocht met haar doen wat ik wilde. Ik zou haar moeten breken. Het is mijn taak om haar leven tot een ware hel te maken. Er is geen enkele manier om aan ons duistere lot te ontkomen. De Benedetti’s verliezen immers nooit. We verwoesten alles en iedereen in ons pad op weg naar de top. Zo ben ik opgevoed. Zo is het altijd geweest en zo zou het altijd zijn. Tot Lucia.