Tegenwind

Anna Enquist (19 juli 1945) studeerde piano en psychologie. Ze was lange tijd als docente verbonden aan het Sweelinck Conservatorium en werkte in de periode 1988-2000 als psychoanalytica voor een in Amsterdam gevestigd instituut. Zij is nog steeds werkzaam als psychoanalytica. Enquist debuteerde in 1988 met enkele gedichten in Maatstaf en publiceerde in 1991 haar eerste bundel Soldatenliederen , die zowel bij kritiek als publiek groot succes oogstte en bekroond werd met de C. Buddingh’-prijs. In 1993 en 1994 verschenen achtereenvolgens Jachtscènes (Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs) en Een nieuw afscheid , die eveneens juichend ontvangen werden en herdruk op herdruk beleefden. Zomer 1994 debuteerde zij als prozaschrijfster met de roman Het meesterstuk , die werd bekroond met de Debuutprijs en waarmee ze de stap zette naar een zeer groot lezerspubliek. Begin 1997, een jaar na haar vierde bundel Klaarlichte dag , verscheen haar tweede roman Het geheim , die het succes van haar debuut nog overtrof. Voor deze roman kreeg zij bovendien de Trouw Publieksprijs. Voorjaar 1999 verscheen met De kwetsuur haar eerste verhalenbundel, najaar 2000 met De tweede helft haar vijfde dichtbundel. In datzelfde jaar waren haar vier eerdere bundels al bijeengebracht in één band onder de noemer De gedichten 1991-2000 . Ook haar poëzie is inmiddels in vele tienduizenden exemplaren verkocht. In 2002 was zij de auteur van het Boekenweekgeschenk De IJsdragers . Nadien kwam nog een bundeling monologen uit onder de titel De sprong en een zesde dichtbundel De tussentijd . Met de verschijning van De thuiskomst , een historische roman over de echtgenote van zeevaarder en ontdekkingsreiziger James Cook, publiceerde zij in 2005 haar eerste roman in ruim acht jaar. De thuiskomst werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en won een Franse literaire prijs, de Prix du Livre Corderie Royale. In 2008 verscheen haar vierde roman, Contrapunt . Deze roman vertelt het verhaal van een vrouw die de Goldbergvariaties van Bach instudeert om haar verdriet te baas te blijven. Niet alleen de inhoud maar ook de vorm van de roman is in sterke mate bepaald door deze technisch zeer moeilijke variaties. In 2010 verscheen haar zevende dichtbundel, Nieuws van nergens en in 2011 haar vijfde roman, De verdovers . De bekendheid van Anna Enquist beperkt zich niet tot het Nederlandse taalgebied. Vertalingen van haar werk verschenen in onder meer Duitsland, Zweden, Frankrijk, Engeland, Italië, Spanje, Denemarken, Zweden, Polen, Bulgarije, Hongarije, Tsjechië, Turkije, Armenië, Israël en India. BIBLIOGRAFIE 1991: Soldatenliederen (poëzie) 1992: Jachtscènes (poëzie) 1994: Een nieuw afscheid (poëzie) 1994: Het meesterstuk (roman) 1996: Klaarlichte dag (poëzie) 1996: Een avond in mei (herdenkingstoespraak t.g.v. 4 mei) 1997: Het geheim (roman) 1999: De kwetsuur (verhalenbundel) 2000: De gedichten 1991 - 2000 (poëzie) 2000: De tweede helft (poëzie) 2001: Tussen boven- en onderstem (CD samen met pianist Ivo Janssen; preludes van Chopin met voorgelezen poëzie door Anna Enquist) 2002: Hier was vuur (poëzie) Het geheim en voorgelezen passages door Anna Enquist) 2003: De sprong (monologen) 2004: De tussentijd (poëzie) 2005: De thuiskomst (historische roman) 2005: Alle gedichten (poëzie) 2006: Lawines van steen (CD samen met pianist Ivo Janssen, pianomuziek van Prokofjev) 2007: Mei (novelle) 2008: Contrapunt 2010: Nieuws van nergens 2011: De verdovers 12: Twaalf keer tucht ( verhalen) 2013: Een Kooi van Klank (poëzieweek|poëziegeschenk) 2014: Kwartet 2016: Hoor de stad 2017: Een tuin in de winter Anna Enquist (1945) studeerde piano en psychologie. Ze was lange tijd als docente verbonden aan het Sweelinckconservatorium en werkte in de periode 1988-2000 als psychoanalytica aan een instituut in Amsterdam. Daar deed zij analyses en therapieën en gaf zij cursussen aan verschillende opleidingen. Anna Enquist debuteerde in 1988 met enkele gedichten in het literaire tijdschrift Maatstaf .