Tweede viool
Suus Ruis is de dochter van de in 1986 overleden showmaster Willem Ruis. Ze heeft haar baan opgezegd om zich volledig op het schrijverschap te richten en woont samen met haar man en zoontje in Amsterdam. Tweede viool is haar eerste roman.
Lees verder
Specificaties
ISBN/EAN | 9789044358568 |
Auteur | Suus Ruis |
Uitgever | Overamstel Uitgevers |
Taal | Nederlands |
Uitvoering | Paperback / gebrocheerd |
Pagina's | 288 |
Lengte | 215.0 mm |
Breedte | 140.0 mm |
Emma van Bentum wil graag schrijfster worden, maar in plaats daarvan zoekt ze fragmenten uit voor televisieprogramma's. Op zoek naar materiaal uit de jaren tachtig stuit ze op Felix Sommers, een immens populaire showmaster die opeens verdween na de raadselachtige verdrinkingsdood van zijn vaste producer en vriend, Ernst Prins. Het verhaal van de twee mannen intrigeert Emma en ze denkt in hen de ultieme personages voor een boek te hebben gevonden. Met slechts een foto van een huis en een boom als aanwijzing spoort ze Sommers op en probeert ze hem over te halen haar de ware geschiedenis te onthullen. Tweede viool vertelt een verrassend verhaal over vriendschap, verraad en opoffering tegen de achtergrond van de swingende entertainmentindustrie van de jaren zeventig en tachtig. The show must go on! In beginsel is mijn probleem dat ik zelden iets tot een goed einde breng. Ik wil altijd van alles, maar het ontbreekt me meestal aan het doorzettingsvermogen. Dat ik hier nu in een huurauto zit, met een notitieblokje op mijn schoot, verbaast me eerlijk gezegd hogelijk. Ieder ander was allang afgehaakt. Maar ik voel aan alles dat dit een verhaal is dat ik niet mag laten liggen. Ik ben hier nu vier dagen. Ik ben een paar keer langs zijn huis gereden, als er niemand achter me reed, stapvoets, maar tot nu toe stopte ik nooit. Toen ik hier aankwam, had ik weinig meer dan een paar oude knipsels en de wil om hem te vinden. Ik wist niets, alleen dat ik waarschijnlijk in de Var moest zijn, als de informatie in de knipsels nog klopte tenminste. Nu weet ik waar hij woont (geloof ik), en alleen omdat iemand een boom herkende op een foto van eenentwintig jaar geleden. Ik wil dit proberen, ik denk dat ik het mezelf altijd kwalijk zal blijven nemen als ik dat niet doe.