Verhandeling over de aanleg van vrouwen voor de wetenschap
Anna Maria van Schurman (1607-1678) was een van de bekendste ‘femme savantes’ van de zeventiende eeuw. Ze beheerste tal van oude talen, waaronder het Grieks, Latijn, Aramees en Ethiopisch en was een begaafd kunstschilder. Ze trok op met Constantijn Huijgens, René Descartes, John Locke en Elisabeth van de Palts.
Lees verder
Specificaties
| ISBN/EAN | 9789056157678 |
| Auteur | Anna Maria van Schurman |
| Uitgever | 20 Leafdesdichten BV Bornmeer |
| Taal | Nederlands |
| Uitvoering | Paperback / gebrocheerd |
| Pagina's | 112 |
| Lengte | 215.0 mm |
| Breedte | 140.0 mm |
De begaafde Anna Maria van Schurman kreeg als eerste vrouw in Nederland toestemming om colleges te volgen. De Universiteit van Utrecht bouwde voor de gelegenheid een hokje met een gordijntje voor haar. Van Schurman kon van daaruit de colleges van theoloog Voetius bijwonen, zonder daarbij de mannelijke studenten af te leiden. In dit korte essay uit 1641 legt Van Schurman uit waarom het logisch is om meer vrouwen toegang tot de universiteit te verlenen. Het argumentatieve geschrift inspireerde Margaret Cavendish en Mary Wollstonecraft en gaf de aanzet tot de eerste feministische beweging. Het zeer invloedrijke essay verschijnt in een geactualiseerde vertaling van Renée Ter Haar, met een voorwoord van Angela Roothaan. Jacob Bouwman zorgde voor de selectie van relevante brieven. "Wat een genot om zo’n erudiet pleidooi te lezen van een moedige vrouw. In zijn opdracht noemt tijdgenoot Johan van Beverwijck haar ‘onsterfelijk sieraad onder de vrouwen’. Met recht." - Trouw